مصائب ورود اهل بیت علیهم السلام به شام
با كوهي از دريغ و ملامت براي شام زينب رسيده است به دروازه‌هاي شام ای غرق ماجراي تپـش خيـز كربلا بگذار تا بگـويمت از ماجـراي شام داغي عظيم در دل و قصدي عظيم تر زينب چنين رسيد به ظلمت سراي شام آنان كه محـو زيـستـني كـربلايی‌اند عادت نمی‌كنند به آب و هـواي شام در اولين مقـابـله تشخـيص می‌دهـد بوي هزار توطئه را در فضاي شام زينب سفـير نهضت خونـبار كربلا كوهي است در برابر فرمانروای شام می‌گويد از حقيقت و می‌گويد از حسين وز خائنان كوفه و ظلم و جفاي شام بگـذار فاش گـويمت آن خطبۀ بـليغ تكرار كربلاست ولي كـربلاي شام روحي چنين عظيم و كلامي چنين بلند آزاد و پاك می‌رهد از تنگـناي شام امروز از پـس گـذر قـرن ها هـنوز پيداست نقش واقعه در جاي جاي شام |